به نقل از «فارس»

‌خط مستقیم کشتیرانی ایران به برزیل راه‌ا‌ندازی می‌شود

تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۱۳۶۱۶

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از سازمان توسعه تجارت ایران، احمد فیروزی در سومین همایش فرصت های تجاری ایران و برزیل ضمن بر شمردن سختی‌ها و مشکلات تجارت با کشورهای آمریکای لاتین بخصوص برزیل گفت:  این مشکلات و سختی‌ها سبب شده تا امروز سومین همایش فرصت‌های تجاری ایران و برزیل با هدف شناخت موانع و بررسی راه‌های توسعه تجارت و راهنمایی تجار و بازرگانان برگزار شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: این دست همایش ها در راستای به اشتراک گذاری اطلاعات و دانش تجار و بازرگانان با یکدیگر برگزار می شود چرا که در خصوص کشورهایی با بعد مسافت طولانی و قوانین مختلف ایالتی، لازم است تا تجار و بازرگانان قبل از ورود به بازار از اطلاعات و تجربیات سایر بازرگانان بهره مند شوند.

* استقرار رایزن بازرگانی در سائوپائولو

در ادامه مهدی ضیغمی، سرپرست سازمان توسعه تجارت با اشاره به برنامه های مدون این سازمان برای توسعه تجارت با برزیل گفت: تجارت با برزیل اهمیت زیادی برای کشور دارد و تعدد برگزاری همایش های مختلف گویای این امر است.

وی بیان داشت: در مجموع تجارت با کشورهای آمریکای لاتین به علت بعد مسافت، لجستیک، نبود خط کشتیرانی، دسترسی مستقیم و مسایل مالی دشوار است و همین سبب شده تا بازرگانان کمتر به سمت این کشورها بروند.

ضیغمی اظهار داشت: اما سیاست سازمان توسعه تجارت افزایش گروه های کالایی صادراتی و همچنین بازار است و به همین علت برای ما تجارت با آمریکای لاتین اهمیت دارد.

وی با بیان اینکه صادرات به برزیل در مقابل واردات از این کشور شرایط مناسبی ندارد، افزود: حضور نداشتن ما در بازار برزیل به رقبا کمک کرده تا جای خود را در این بازار باز کنند به همین منظور سازمان برنامه های خاصی را دنبال می کند که یکی از آنها اعزام رایزن بازرگانی به برزیل است.

سرپرست سازمان توسعه تجارت با بیان اینکه رایزن بازرگانی جمهوری اسلامی ایران در برزیل انتخاب شده است و بزودی در سائوپائولو مستقر می شود گفت: این اولین رایزن بازرگانی کشور در آمریکای لاتین محسوب می شود و امیدواریم در کنار مرکز تجاری ما بتواند به توسعه تجارت با برزیل و کشورهای منطقه کمک کند.

وی همچنین از برنامه راه اندازی خط مستقیم کشتیرانی به برزیل خبر داد و گفت: برنامه جدی برای حمایت از حضور و شرکت در نمایشگاه های تخصصی برزیل داریم. این حمایت متفاوت از حمایتی خواهد بود که از حضور در نمایشگاه های کشورهایی می شود که حضور مستمر در آنها داریم.

* حمایت ویژه از دانش بنیان ها

امیرحسین میرآبادی رئیس مرکز تعاملات بین المللی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز با بیان اینکه سیاست کشور حمایت از حضور شرکت های دانش بنیان در بازارهای جدید است، گفت: هم افزایی مناسبی میان معاون علمی و وزارت صمت بخصوص سازمان توسعه تجارت شکل گرفته و بر این اساس توجه ویژه به اقتصاد دانش بنیان می شود.

وی گفت: در تجارت با برزیل نگاه ما تنها به یک کشور نیست بلکه برزیل را دروازه ورود به آمریکای لاتین می بینیم تا بتوانیم در بازار کشورهای همسایه نیز حاضر شویم.

* پتروشیمی فراسرزمینی در برزیل ایده مناسبی است

در ادامه این همایش غریبی، سفیر ایران در برزیل نیز به صورت ویدئو کنفرانس به ایراد سخنانی در خصوص نحوه ورود به بازار برزیل، ظرفیت های تجاری این کشور و بررسی قوانین و مقررات تجارت برزیل پرداخت.

وی با بیان اینکه با توجه به برنامه های برزیل در توسعه پوشش شبکه بهداشت و درمان، حضور شرکت های دانش بنیان در این حوزه در برزیل مفید خواهد بود، گفت: اقتصاد برزیل با تجارت محور شدن رشد کرده است. این کشور به دو قسمت تقسیم می شود یک قسمت صنعتی با زیرساخت های مناسب در جنوب است و قسمت دیگر در شمال دارای منابع معدنی غنی است که به اندازه جنوب پیشرفت نداشته است.

سفیر ایران در برزیل اظهار داشت: چین توانسته در 23 سال گذشته تجارت خود با برزیل را از 3 میلیارد دلار به بیش از 170 میلیارد دلار برساند. برزیل توسعه بسیار خوبی در صنعت کشاورزی داشته و در یک سال تولیدات خود در بعضی اقلام را تا 30 میلیون تن افزایش داده است. همین توسعه کشاورزی نیاز به انواع کودهای شیمیایی را افزایش داده است.

وی افزود: با توجه به برنامه های توسعه ای در برزیل نیاز به خدمات فنی و مهندسی تا بیش از 100 میلیارد دلار در این کشور احساس می شود و فرصت بسیار مناسبی برای حضور شرکت های ایرانی در این پروژه هاست.

غریبی با بیان اینکه برزیل نقش مهمی در تامین مایحتاج و کالاهای اساسی ایران دارد ادامه داد: این موضوع نشان می دهد که فاصله و مسافت مانعی برای تجارت 2 کشور نیست و حتی نرخ حمل و نقل کالا در برخی موارد از نرخ حمل و نقل کالا از روسیه نیز ارزانتر است.

وی با بیان اینکه هرچه برزیل پیشرفت می کند نیاز به مواد نفتی، مشتقات و تولیدات پتروشیمی نیز در این کشور افزایش می یابد گفت: آنچه از ورود به بازار برزیل اهمیت بیشتر دارد، حضور مداوم و حفظ این بازار است، اگر بازرگانی به طمع چند دلار بیشتر محصول خود را جای برزیل به کشور دیگر بفروشد، بازگشتش به بازار برزیل آسان نخواهد بود.

سفیر ایران در برزیل گفت: حضور در بازار برزیل دفعتی و دلالی نیست بلکه نیاز به برنامه ریزی دارد تا در بلند مدت به نتیجه برسد. در این مسیر باید از تجربیات بازرگانان دیگر استفاده کرد چرا که برزیل گستردگی و قوانین زیاد ایالتی دارد.

وی افزود: پیشنهاد ما این است که با توجه به فراوانی زمین در برزیل، به موضوع پتروشیمی فراسرزمینی فکر کنیم.

وی همچنین تاکید کرد: با توجه به اینکه تولید کننده ما علاقمند به فروش در کارخانه با بندر است و خریدار برزیلی نیز علاقمند به خرید در بندر خود، باید بازرگانی پیدا شود و این ریسک را بکند که جنس را اینجا خریداری کرده و در بندر برزیل بفروشد. البته باید از این بازرگان در بازگشت ارز حمایت شود.

پایان پیام/ 

منبع: فارس

کلیدواژه: ایران برزیل سازمان توسعه تجارت رایزن بازرگانی تجارت با برزیل توسعه تجارت ایران در برزیل آمریکای لاتین بازار برزیل دانش بنیان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۱۳۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نسخه برزیلی برای خودروسازی ایران

خودروسازی ایران به دلایل مختلف، به‌خصوص تحریم و محیط نه‌چندان امن کشور برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی (به ویژه در بخش خارجی)، از مسیر توسعه جهانی این صنعت دور شده و این در حالی است که تجربه کشور‌های مختلف نشان می‌دهد بدون ارتباطات بین‌المللی نمی‌توان صنعتی مانند خودرو را توسعه داد.

به گزارش دنیای اقتصاد، یکی از این تجربه‌ها به برزیل مربوط می‌شود، کشوری که از آن با نام اقتصادی نوظهور یاد می‌کنند و خودروسازی یکی از پنج صنعت اصلی‌اش به شمار می‌رود. برزیل پس از آزمون‌و‌خطا‌های مختلف، از جمله ممنوعیت واردات و ایجاد دیوار تعرفه، حالا به کشوری تبدیل شده که از برند‌های خودرویی مختلف دنیا میزبانی می‌کند و بازاری رقابتی را به خود می‌بیند؛ چیزی دقیقا عکس آنچه در صنعت و بازار خودروی ایران به چشم می‌آید.

گزارش اخیر مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با عنوان «سیاست‌های صنعتی در کشور‌های منتخب و توصیه‌هایی برای ایران» که در بخش نخست خود به تجربه برزیل پرداخته است، بهانه‌ای شد تا در این گزارش به بخشی از فرازوفرود‌های خودروسازی برزیل بپردازیم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا این کشور در مسیر توسعه خودروسازی قرار گرفت و ایران از این راه عقب افتاده است؟

طبق آنچه در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس آمده، «خودروسازی یکی از ۵ بخش اصلی صنعت در برزیل به شمار می‌رود که دارای سهم معناداری از صادرات این کشور است. در سال‌های گذشته صادرات خودرو و تجهیزات و ماشین‌آلات به بیش از ۱۰ میلیارد دلار رسیده که عدد بسیار قابل‌توجهی است. برزیل با توجه به سیاست‌های اقتصادی و صنعتی مختلف طی دهه‌های گذشته، آزمون‌ و‌ خطا‌هایی هم در بخش خودرو داشته است، از جمله اتخاذ سیاست‌های جایگزینی واردات (برای تقویت ظرفیت‌های تولید بومی در مقابل کالا‌های خارجی)، تعرفه‌گذاری و همچنین آزادسازی. به عنوان مثال، در دورانی، تعرفه واردات خودرو به برزیل تا ۳۰درصد افزایش یافت. با‌این‌حال، تعرفه گذاری نتوانست سبب رخ دادن پویایی مورد انتظار در خودروسازی برزیل شود.

در واقع حمایت دولت از صاحبان صنایع، به‌خصوص خودروسازی، به واسطه ایجاد دیوار تعرفه، بازار‌های داخلی را به صورت انحصاری در اختیار این شرکت‌ها قرار داد و به دلیل عدم رقابت‌پذیری، شرکت‌های مورد نظر، از جمله خودروسازان، از رقابت بین‌المللی جا ماندند. به هر‌حال برای سال‌ها، سیاست‌های جایگزینی واردات، به عنوان یک رویکرد منسجم در سیاستگذاری صنعتی برزیل از جمله در صنعت خودرو دنبال شد.»

این سیاست در ایران نیز سال‌هاست دنبال می‌شود، با این تفاوت که اولا دیوار تعرفه واردات خودرو در کشور همچنان بلند است و ثانیا در خودروسازی ایران به دلایل مختلف، از جمله خلاء حضور برند‌های خارجی مستقل (به جز چینی‌ها)، رقابت خاصی بین عرضه‌کنندگان خودرو وجود ندارد. نبود رقابت که بیشتر ریشه در محدودیت واردات خودرو و عدم حضور خودروسازان خارجی غیر‌چینی در کشور دارد، سبب شده خودروسازان بزرگ ایران چندان انگیزه و رغبتی برای بهبود کیفیت و کاهش قیمت نداشته باشند. آن‌ها سال‌هاست به دلیل دیوار بلند تعرفه، خیالشان بابت نبود رقیبی جدی در بازار داخل راحت است.

برزیلی‌ها نیز در مقاطعی سیاست‌های حمایتی گسترده‌ای برای صنایع خود در نظر گرفتند و از جمله این صنایع، خودروسازی به عنوان صنعتی پیشران بود. به عنوان مثال، دولت برزیل سال ۱۹۵۶ واردات خودرو را ممنوع کرد و خودروسازان خارجی حاضر در این کشور را بر سر دوراهی گذاشت. آن‌ها یا باید بازار برزیل را رها می‌کردند یا در مدت پنج سال برای تولید خودرو در این کشور سرمایه‌گذاری انجام می‌دادند. در این دوره انواع اعتبار‌های یارانه‌ای و نرخ‌های ارز ترجیحی در راستای جذابیت سرمایه‌گذاری به کار گرفته شد. دولت برزیل همچنین علاوه بر سرمایه‌گذاری دولتی، از سرمایه خارجی در راه توسعه صنعتی، به‌خصوص خودروسازی استفاده کرد. نتیجه این سرمایه‌گذاری گسترده موجب رشد سریع یا «معجزه برزیل» در میانه دهه ۱۹۶۰ شد و خودروسازی نیز یکی از نمود‌ها و البته ارکان این معجزه بود.

اینجا نیز تفاوت‌هایی بین ایران و برزیل به چشم می‌آید. علاوه بر اینکه سیاستگذار در ایران سیاست شفاف و منجر به رقابتی را در حوزه تعرفه‌گذاری دنبال نکرد، نتوانست یا نخواست محیطی امن و جذاب را برای سرمایه‌گذار خارجی فراهم کند. هر چند تحریم نقش بسیار مهمی در فراهم نشدن این فضا داشته و به نوبه خود اجازه حضور سرمایه‌گذاران خارجی را در خودروسازی ایران نداده، اما در دوران‌های غیر‌تحریم نیز سیاست‌های داخلی مانع جذب این سرمایه‌ها شده است.

به عنوان مثال، در دوران برجام، رنوی فرانسه قصد داشت حضوری مستقل را در ایران تجربه کند و حتی به دنبال خرید کارخانه یا ساخت خط تولید مخصوص خود نیز بود، اما مجموعه کارشکنی‌ها و چشم‌تنگی‌ها و ترس از رقابت، اجازه نداد رنوی مستقل در خودروسازی ایران شکل بگیرد.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، اگر پروژه رنو در ایران به راه می‌افتاد و البته اگر تحریم نمی‌شدیم، ایران می‌توانست مانند کشور‌هایی مانند برزیل، ترکیه و چین میزبان خودروسازان بزرگ دنیا باشد و در آن صورت، رقابتی واقعی در بازار خودروی کشور شکل می‌گرفت. نگاهی کلی به سیاست‌های خودرویی در ایران و برزیل نشان می‌دهد در دوران فعلی خودروسازی برزیل توانسته با تکیه بر جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی و میزبانی از خودروسازان مختلف دنیا، به جایگاه مناسبی در جهان دست پیدا کند. اما خودروسازی ایران به دلیل چالش‌های بزرگی مانند تحریم و ضعف شدید سرمایه‌گذاری خارجی، جایگاه مناسبی در جهان خودرو ندارد. البته ایران از حیث تولید خودرو، جزو ۲۰ خودروساز برتر است، اما جایگاه صادراتی خاصی ندارد و این موضوع با عقب‌ماندگی این صنعت از جهان خودرو در ارتباط است.

ضعف رقابت در بازار خودروی ایران یکی از دلایل عقب‌ماندگی این صنعت به شمار می‌رود، موضوعی که با مرور ماجرای رنو مشخص شد علاوه بر تحریم، با سیاست‌های داخلی نیز مرتبط است. این در حالی است که خودروسازی برزیل هم اکنون میزبان بسیاری از غول‌های خودروسازی بین‌المللی است و آن‌ها طیف وسیعی از خودروها، از اتومبیل‌های کوچک شهری گرفته تا کامیون‌های غول‌پیکر، را تولید می‌کنند.

در سال ۲۰۲۱، برزیل با تولید سالانه بیش از ۲.۲ میلیون خودرو، هشتمین تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان بوده است. حضور پررنگ برند‌های جهانی مانند بی‌ام‌و، بی‌وای‌دی، چری، فیات، فورد، جیلی، جنرال موتورز، هوندا، هیوندای، جک موتورز، کیا، لندروور، لکسوس، لیفان، مرسدس بنز، میتسوبیشی، نیسان موتورز، رنو، استلانتیس، سوبارو، تویوتا، فولکس واگن و ولوو تراکس در کنار شرکت‌های داخلی، حکایت از تنوع و پویایی در خودروسازی برزیل دارد.

این صنعت سال ۲۰۲۳-۲۰۲۲ را به عنوان سالی طلایی در صادرات به ثبت رساند. پیش‌بینی انجمن ملی تولیدکنندگان وسایل نقلیه، رشد ۲۲درصدی صادرات خودرو از برزیل بود، با‌ این‌حال برزیل توانست با صادرات ۴۸۰هزار دستگاه خودرو، به رشد ۲۷.۸درصدی برسد. برزیل در سال گذشته میلادی شاهد افزایش قابل توجه واردات خودرو نیز بود. واردات بخش خودروسازی برزیل در سال قبل ۶.۱میلیارد دلار بوده است. برزیل در مجموع بیش از ۲۷میلیارد دلار انواع خودرو و قطعات یدکی را در سال گذشته وارد کرده است. همچنین در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۲ تولید خودرو در این کشور به حدود ۲.۳۸میلیون دستگاه رسید.

در مقام مقایسه، ایران چند ۱۰۰ هزار دستگاه کمتر از برزیل خودرو تولید می‌کند و صادرات چنان قابل‌ذکری ندارد و علاوه بر اینها، در‌های واردات نیز به عنوان عامل محرک رقابت، نیمه‌بسته است. برزیلی‌ها هر چند در مقاطعی از سیاست واردات‌زدایی و دیوار تعرفه استفاده کرده‌اند، اما در نهایت آنچه هم‌اکنون در صنعت و بازار خودروی این کشور به چشم می‌آید، حضور گسترده برند‌های خودرویی مختلف دنیاست که سبب تولید بالغ بر ۲.۳ میلیون دستگاهی، رقابت نزدیک و صادرات چند ۱۰۰هزار دستگاهی شده است.

در ایران، اما همچنان دیوار تعرفه بلند است، واردات در حاشیه قرار دارد و راه برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی تقریبا بسته است. در این بین، مورد آخر با ماجرای تحریم ارتباط نزدیکی دارد و از همین رو به نظر می‌رسد تا این ابرچالش حل نشود، امکان میزبانی ایران از برند‌های خودرویی مختلف وجود ندارد. البته با حل این ابرچالش به تنهایی نمی‌توان الگوی برزیلی، ترکیه‌ای یا چینی (میزبانی گسترده از سرمایه‌گذاران خارجی) را در صنعت و بازار خودروی ایران پیاده کرد و نیاز به یک بازنگری اساسی در سیاست‌های داخلی، به‌خصوص در حوزه ایجاد محیط امن سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، است.